ترم DDP در اینکوترمز به چه صورت عمل می‌کند؟

ترم DDP یکی از مجموعه قوانین رسمی اینکوترمز است در قرارداد های حمل و نقل اعمال میشود و به موجب آن، فروشنده تمام مسئولیت، ریسک و هزینه‌های مربوط به حمل و نقل کالا را تا زمانی که خریدار آنها را در بندر مقصد (که توسط طرفین به صورت توافقی‌مشخص شده) دریافت یا انتقال دهد، بر عهده می‌گیرد. قرارداد تحت قاعده DDP شامل پرداخت هزینه‌های حمل و نقل، عوارض صادرات و واردات، بیمه، و سایر هزینه‌هایی است که در حین حمل و نقل به مقصد مورد نظر خریدار پرداخت می‌شود.

به دلیل وجود برخی تفاوت ها و شباهت ها، اینکوترم های DDP و DPU را میتوان با یکدیگر مقایسه کرد. کارشناسان گروه ققنوس ترخیص در این مقاله به بررسی و تحلیل اینکوترم DDP پرداخته اند. تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

ترم DDP چیست؟

ترم DDP در قرارداد های حمل و نقل بین المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد و براساس آن، اکثر مسئولیت ها بر عهده فروشنده گذاشته میشود. علاوه بر هزینه حمل و نقل، فروشنده موظف است امورات مختلفی مانند ترخیص کالا، پرداخت مالیات و عوارض گمرکی واردات را ترتیب دهد.  زمانی که  فروشنده کالا را در بندر مقصد به خریدار تحویل میدهد، ریسک ضرر و مسئولیت های مربوط به کالا نیز از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود.  خریدار و فروشنده باید  پیش از نهایی کردن معامله در مورد کلیه جزئیات پرداخت توافق کرده و نام محل مقصد را به صورت شفاف و دقیق ذکر کنند.

اتاق بازرگانی بین المللی، قاعده DDP  را با هدف استاندارد سازی حمل و نقل در سطح بین‌ المللی  ایجاد کرد و به همین علت، این اینکوترم در اکثر معاملات بین المللی مورد استفاده قرار می‌گیرد. مزایای ترم DDP به نفع خریدار است؛ زیرا خریدار مسئولیت کمتر و هزینه های کمتری را در فرآیند حمل و نقل به عهده می گیرند. بنابراین، بار زیادی بر دوش فروشنده قرار خواهد داشت.

مسئولیت های فروشنده در ترم DDP

فروشنده حمل و نقل را از طریق یک شرکت حمل‌ و نقل ترتیب میدهد و مسئولیت مواردی از جمله هزینه  حمل و نقل کالا، ترخیص کالا از گمرک در کشور خریدار و همچنین اخذ تأییدیه‌های مناسب از مقامات آن کشور را بر عهده دارد.  همچنین، ممکن است فروشنده نیاز به دریافت مجوز برای واردات داشته باشد  اما فروشنده مسئولیتی در قبال تخلیه کالا ندارد و این کار برعهده خود خریدار است.

مسئولیت‌های فروشنده شامل تأمین کالا، تنظیم قرارداد فروش و اسناد لازم، بسته‌بندی صادراتی، ترخیص کالا برای صادرات، برآورده کردن کلیه الزامات واردات، صادرات کالا و گمرک و پرداخت هزینه‌های حمل و نقل و همچنین تحویل نهایی کالا به مقصد مورد توافق است. به علاوه، در یک معامله تحت قاعده DDP، اگر کالا در حین حمل و نقل آسیب ببیند یا گم شود، فروشنده مسئول هزینه‌ها است.

مدیریت گمرک

از آنجایی که الزامات گمرکی برای محموله های تحت ترم DDP در هر کشور متفاوت است،  امکان ترخیص کالا از گمرک توسط فروشنده / فرستنده در کشورهای خارجی همیشه وجود ندارد. در برخی کشورها، فرآیند ترخیص برای واردات کالا پیچیده و طولانی است، بنابراین ترجیح بر این است که فرآیند وارداتی گمرک در کشور مقصد توسط خریدار انجام شود؛ زیرا خریدار اطلاعات دقیق تری از قوانین در کشور مقصد دارد.

نکات کلیدی در رابطه با اینکوترم DDP

اینکوترم DDP یکی از مجموعه قوانین و اصطلاحات اینکوترمز است که توسط اتاق بازرگانی بین المللی گردآوری و منتشر شده است که براساس آن، فروشنده تمام مسئولیت حمل و نقل کالا را تا رسیدن به مقصد مورد توافق بر عهده می گیرد.

• این اینکوترم در قراردادهای بین المللی کاربرد گسترده تری دارد.

• در قرارداد تحت قاعده DDP، فروشنده باید تمام هزینه های مربوط به کالا از جمله حمل و نقل کالا، ترخیص کالا از گمرک برای صادرات و اسناد گمرکی مورد نیاز را ترتیب دهد.

• در این شرایط، فروشنده خطرات گسترده تری را متحمل میشود و ملزم به پرداخت هزینه های مالیات بر ارزش افزوده، رشوه و کاغذ بازی های اداری، و هزینه انبارداری در صورت بروز  تاخیر غیرمنتظره خواهد بود.

• معامله تحت DDP به نفع خریدار تمام خواهد شد؛ زیرا بخش عمده ای از مسئولیت و هزینه های حمل و نقل را برعهده فروشنده است.

ملاحظات ویژه در قراردادهای تحت ترم DDP

زمانی از ترم DDP استفاده میشود که هزینه حمل و نقل تا حدودی پایدار و قابل پیشبینی باشد؛ زیرا فروشنده بیشترین میزان مسئولیت را در DDP متحمل میشود و به همین علت، معمولا تأمین کنندگان با تجربه تر از اینکوترم DDP در حمل و نقل های کالاها استفاده میکنند. با این حال، کارشناسان گروه ایران ترخیص معتقدند که دلایلی وجود دارند که صادرکنندگان و واردکنندگان نباید از DDP در معاملات خود استفاده کنند:

به عنوان مثال، صادرکنندگانی در ایالات متحده در برخی موراد مشمول مالیات بر ارزش افزوده با نرخ 20 درصد شوند.

علاوه بر آن، صادرکنندگان باید هزینه های غیر قابل پیشبینی همچون انبارداری و تخلیه بار را بپردازند که ممکن است به دلیل تأخیر گمرک یا آژانس های حمل و نقل رخ بدهد. رشوه نیز خطری است که میتواند گریبان گیر صادرکنندگان شود و عواقب شدیدی هم برای دولت و هم برای صادرکننده به دنبال داشته باشد.

تأخیر در حمل و نقل محموله به دو دلیل اتفاق میافتد. در صورتی که شرایط قاعده DDP به صورت نادرست در قرارداد ذکر شود، محموله های وروردی به گمرک احتمالا با تأخیر ارسال خواهند شد. علت دیگر میتواند انتخاب شرایط حمل و نقل ارزان تر و با اطمینان کمتر باشد. در این شرایط، با وجود کاهش هزینه ها برای فروشنده، ممکن است باعث بروز تأخیر در حمل و نقل کالا باشد.

DDP برای یک صادرکننده به چه معناست؟

براساس ترم DDP، فروشنده / صادرکننده تمام ریسک ها و هزینه های حمل و نقل را برعهده میگیرد و باید کالا را در مقصد مورد توافق طرفین به خریدار تحویل دهد و همچنین عوارض صادرات و واردات کالا را بپردازد.

چه تفاوتی بین اینکوترمز DDU و DDP  وجود دارد؟

در دنیای حمل و نقل، اینکوترمز DDU به این معناست که مسئولیت پرداخت هزینه ها، عوارض یا مالیات های گمرکی در کشور مقصد برعهده خریدار است. و از سوی دیگر DDP تمام این هزینه ها را برعهده فروشنده یا فرستنده میگذارد.

ترخیص کالای وارداتی و صادراتی در ترم DDP

لازم است بدانید در ترخیص کالای وارداتی و صادراتی در ترم DDP، فروشنده در ابتدا بایستی هم محصول را جهت واردات و یا صادرات از کشور مبدأ ترخیص نماید و نیز هزینه‌ های تشریفات و حقوق گمرکی انجام واردات را در کشور مقصد پرداخت نماید. از این رو، اگر فروشنده کالا توانایی انجام درست و به موقع تشریفات گمرکی واردات از کشور مقصد را ندارد بهتر است تا این قسمت از کارها را برعهده خریدار کالا قرار دهد. آنگاه فروشنده کالا بایستی از دیگر ترم ها مانند DAP یا DPU که بر حسب آنها محل تحویل کالا همان مقصد می‌باشد بهره‌مند شود.

اما لازم به ذکر است فرآیند ها و هزینه های ترخیص جهت واردات برعهده خریدار می‌باشد و وی باید با رعایت کلیه الزامات از این موارد بهره‌مند شود. در ترم DDP ممکن است مالیات هایی نیز وجود داشته باشد که فروشنده کالا به ناچار مجبور به پرداخت آنها است اما نمی‌تواند آنها را از خریدار کالا طلب نماید.

انتقال ریسک در ترم DDP

در واقع می‌توان گفت خریدار کالا بایستی تمامی ریسک های به وجود آمده از فقدان یا خسارت وارد شده به محصول را از هنگامی که کالا با توجه به الف 4 تحویل داده شده برعهده بگیرد. همچنین لازم به ذکر است در صورتی که:

الف) در صورت کوتاهی خریدار کالا نسبت به انجام تمامی وظایف مربوط به تشریفات گمرکی مندرج شده در بند های گواهینامه گمرکی ، وی بایستی کلیه ریسک های ناشی از فقدان یا خسارت وارد شده به کالا را بر عهده بگیرد.

ب) در صورت کوتاهی خریدار کالا در دادن اطلاعیه مورد نیاز در بخش مندرج شده در بند ب7، وی بایستی تمامی ریسک های تشریفات گمرکی ناشی از عدم یا آسیب وارد شده به کالا را از تاریخ مورد توافق شده و یا از تاریخ انقضای مهلت توافق شده جهت تحویل پذیرا باشد، همچنین این امر مشروط بر این است که وی به طور کامل و آشکار به عنوان محصول موضوع قرارداد شناسایی گردد.

مزایا  روش DDP برای خریداران

همواره بهره‌گیری از هر کدام از ترم ها مانند DDP مزایا و معایبی را برای خریداران به همراه خواهد داشت. از این رو شناخت این موارد به انجام بهتر واردات و صادرات کمک خواهد کرد.

لازم است بدانید هنگام انجام یک خرید خارجی که بر حسب ترم DDP انجام شده باشد ، خریدار کالا بایستی حداقل ریسک و مسئولیت ها را رو بر عهده بگیرد. در واقع همانطور که گفته شد می‌توان گفت کلیه مسئولیت ها و همچنین ریسک ها و مخارج به عهده فروشنده کالا خواهد بود.

با توجه به تعریف ارائه شده در این ترم، مسئولیت فروشنده کالا هنگامی به پایان خواهد رسید که کالای خریداری شده در نقطه مکانی و مقصد مورد توافق در توافقنامه خرید، ترخیص گردد و جهت انجام تخلیه روی وسیله حملی که به وسیله فروشنده ارسال گشته است، تحویل خریدار کالا داده شود.

خب با این تعاریف می‌توان گفت، ظاهرا این قضیه به این صورت به نظر می‌رسد که خریدار کالا کافیست تنها پا روی پا گذاشته و بدون هیچ گونه نگرانی و دغدغه ای، منتظر بماند تا در نهایت فروشنده ‌کالا کلیه کارهای مربوط به حمل و نقل و همچنین ترخیص کالا را به انجام برساند و در نهایت کالا آماده در انبار صاحبان کالا به وی تحویل داده گردد.

همچنین می‌توان گفت خریدار کالا از ابتدا کلیه هزینه ها و مخارج تمام شده خرید که شامل هزینه های خرید و تهیه محصول، حمل و نقل و ترخیص را می‌داند و به جز هزینه تخلیه کالا در مقصد مورد نظر هزینه دیگری نخواهد داشت و این به وی کمک خواهد کرد که برنامه ریزی مالی بسیار کامل و مهمی داشته باشد.

معایب روش DDP  برای خریداران

از معایب این روش می‌توان چنین گفت، همانطور که در تعریف این ترم آمده، مسئولیت فروشنده زمانی به پایان میرسد که کالای خریداری شده در مقصد و در نقطه مکانی مورد توافق در قرارداد خرید، ترخیص شده و آماده تخلیه بر روی وسیله حملی که توسط فروشنده ارسال شده است، تحویل خریدار شود.

خب با این تعریف، ظاهر قضیه کاملا به این شکل به نظر میرسد که خریدار فقط کافیست پا روی پا بگذارد و بدون اینکه نگران چیزی باشد منتظر بماند تا فروشنده تمامی کارهای مربوط به حمل و ترخیص کالا را انجام دهد و محموله آماده در تخلیه در انبار صاحب کالا به اون تحویل داده شود. ضمن اینکه خریدار از ابتدا تمام هزینه تمام شده خرید شامل هزینه خرید کالا و حمل و ترخیص رو میداند و به جز هزینه تخلیه محموله در مقصد هزینه دیگه‌ای نخواهد داشت.

این کار به او کمک خواهد کرد که برنامه ریزی مالی خیلی کاملی داشته باشد. این مزایا کاملترین پکیجی ست که یک خریدار عافیت طلب میتواند داشته باشد. ولی این تمام ماجرا نیست. در ادامه به معایب این ترم خواهیم پرداخت.

گاهی این امکان وجود دارد‌ که به علت بعضی از قوانین گمرکی، فروشنده کالا نتواند بعضی از مجوزات را در کشور مقصد دریافت کند. همچنین این مجوزات، مجوزاتی هستند که تنها به خریداران و صاحبان کالا اعطا می‌گردد.